gözler değil sözler değil söylenmeyendir yaralayan
kuru dalda kalan son yaprak gibi bekledim
geldiğindeyse mevsim kıştı, kuru bir soğuktu bahar
papatyaları soldurdun sen...
yurtsuz bir gemisin açık denizlerde biliyorum zor
insanlar soruyor seni benden ağrıma gidiyor
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Şiiri okurken nerelere gidip geldiğimi, yüreğimde ne kadar acı duyduğumu anlatamam... Teşekkürler şairim. Büyüksünüz. Saygılar
fazla söze gerek yok...o yüzden yorum yapılmamış zaten...ben de yapmaz olaydım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta