BİR AŞKI KURGULAMAK
"Kaderin kurgusu kusursudur"
ve sen geldin sonra
ömrüme benzeyen yüzünle
geldin, oturdun kalbime
kederime benzeyen kaderinle
oturup kaldın öylece
bütün sabırları yora yora
ve sen temmuzda gelmiştin
ben buz tutan bir yalnızlıktaydım oysa
üşüyordum, sen gülüyordun hep
vagon içi terli gündüzlerde
tuhaf senaryolar yazıyordum
kimsesizlik hali, bir başkası kuralı
evet diyordum akla uygun bunlar
aşka sebepler arıyordum...
sen hep gülüyordun, ben düşünüyordum
aşka sessiz planlar çekiyordum
gözlerini es geçerek kirpiğinin ucundan
tren camına zoom yapıyordum
ben aşka odaklanıyordum
sen saçlarına rüzgar takarak
yine gülüyordun hep gülüyordun
oysa ben susarak
birazda senden habersiz
ve en çokta aşkı umarak
kaderi kurguluyordum
22.08.2010/ istanbul
Kayıt Tarihi : 8.5.2023 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!