vadi yorgunu nehir gibiyim...
doğurmak için sabah güneşine sancı çeken gebe çiçeklerde
aşka mest olmuş meftun faniliklerde
sönmemiş şiir közlerinde gece yanığı izler bıraktın.
hani her şeyi kaybedersin de yaşam boş gelir ya
hani akrep boynundan sokar da soluğun kesilir ya
dudaklar kurur, dilin dönmez
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta