vadi yorgunu nehir gibiyim...
doğurmak için sabah güneşine sancı çeken gebe çiçeklerde
aşka mest olmuş meftun faniliklerde
sönmemiş şiir közlerinde gece yanığı izler bıraktın.
hani her şeyi kaybedersin de yaşam boş gelir ya
hani akrep boynundan sokar da soluğun kesilir ya
dudaklar kurur, dilin dönmez
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta