vadi yorgunu nehir gibiyim...
doğurmak için sabah güneşine sancı çeken gebe çiçeklerde
aşka mest olmuş meftun faniliklerde
sönmemiş şiir közlerinde gece yanığı izler bıraktın.
hani her şeyi kaybedersin de yaşam boş gelir ya
hani akrep boynundan sokar da soluğun kesilir ya
dudaklar kurur, dilin dönmez
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta