Bir Aşk Şiiri Şiiri - Okan Çil

İçimdeki
sıkıntı katsayısı artıyor
resminin üzerinden
geçirdiğimde gözlerimi.
Saçların,
gözlerin,
elbisen ve gülüşün...
hepsine
bir başka bakıyorum.
Duygusal bir şehvetle
yaklaşıyorumdur belki de...

Hani;
görmek isteyip de
göremediğin gözleri
uzun aralardan sonra
tanımanın verdiği
heyecanlı gülüşler gibi...

Yüzümdeki ıslaklığın sebebiydi
gözyaşlarım.
Herhangi bir akşamüstünde
olsam da şu an
sevgi(li) üzerine karalıyorum
bile bile,
acemi,
tasalı...
Ve hep yırtasım geliyor
nedense(!)
yırtınırcasına yazdıklarımı.

Daha sonra öyle bir ana
işaret ediyor ki saat
ne kalem yazıyor,
ne de gözler yaşarıyor.

Bense;
ona buna sövüyorum
her zamanki gibi.
Sessizlik ara ara girse de
kağıtla arama
ilk kez aşk şiiri yazmanın
mutluluğu sarıyor bedenimi
ve
bırakıyorum kalemi...