Bir aşk mektubu-3 Şiiri - Eser Gündüz

1.
Karşıdan karşıya geçerken
sağıma soluma bakmıyorum artık.
Kaldırımda yürürken,
tam sol omzumun altındaki yaraya
aldırmadan çarpıyorum insanlara.

2.
Dilencileri görmezden geliyorum mesela.
Sokak lambalarına gözlerimi kırpmadan bakıyorum.
Nereden gelmişim?
Nereye gideceğim?
Nedir benim varoluş sebebim?
Bir minareden yükselen sese,
-“umurumda mı bu sorular” deyip,
adımlarımı hızlandırıyorum.

3.
Ölüm mü?
Özgürlük mü?
Hiç-lik mi?
-mi, takısını bile yüklemiyorum artık
cümlelerime…
Ki sorguların bile ağrılığını
kaldıramaz bedenim.
Hafifim…
Hafif…
Hafif(değil) ler…

4.
Kelimeleri döküyorum ardım sıra.
Dipsiz bir ormandayım sanki.
Kaybolma kaygısı bile gütmüyorum hâlbuki.
Bir peygamber misali
ardım sıra faniler.
Ben artık yazmak dahi istemiyorum.

5.
Bir okulun duvarına yazılmış,
- küçük çocukların gördüğünde
güleceği türden-
bir aşk sözcüğü kadar
yalnızım.

6.
Hava kararıyor.
Sokaklar simsiyah.
Havayı pis bir koku sarıyor
Yüzlerce ev,
binlerce pencere…
Huzur sence hangisinde…

Eser /Şubat 2010.