Bir aşk masalında anılan çağsın

Damarda gezen kan, sen canda cansın
Bir bahar mevsimi, çık gel ansızın
Sensiz şaşan gönül aşkına kansın
Senli olan bir gün, bir ömre sığsın

Sen kara kışta yaz, yazda baharsın
Damla damla, seven gözden akarsın
Her an çekilen ah, gizli kahırsın
Gel ki, seni seven, yeniden doğsun

Dünyada yaşamın, tatlı adısın
Gel, bir an, sevinçle, gözler ağlasın
Sana, rast gelenin, kalpte yâdısın
Kurak bir gönülde, yeşeren bağsın

Yoksun gözler pınar olsun ağlasın
Sana tutsak, canlar, acılar yığsın
Gel gönül var olsun, coşsun çağlasın
Beklenmedik anda, düşen bir çığsın

Yaralı av gibi, hayattan bıkan
Açan tohum gibi gözlere bakan
Yürekte lav gibi, aniden çıkan
Volkan gibi taşan, patlayan, dağsın

Sensiz geçen gecede dilde ağıtsın
Sen sevgili elinde kalem kâğıtsın
Gel ki, seni seven, hüznü dağıtsın
Bir aşk masalında anılan çağsın