Bir Aşk Masalı Şiiri - Nurullah Muslu

Düşünür müsün sende,
Benimle ilk tanıştığın o köprüyü,
Hatırlar mısın ki beraber yaşadıklarımızı,
Yaptığımız çılgınlıkları,
Hani beraber yürümüştük o sahili,
Çakıl taşlarına çıplak ayaklarımızla basarak,
Sonra oturup, yıldızları seyretmiştik.
Daha doğrusu,
Sen yıldızları, ben ise seni.
Temmuz ayında üşüdüğünü fark etmiş,
Üzülmüştüm.
El ele gönül gönüle, dalgalar kıyıya vururken,
Gülüyorduk halimize.
Çünkü aşkımızı itiraf edememiştik ikimizde.
Kulağıma eğilip, birkaç kelime mırıldanmış,
Sevdiğini söylemiştin ve beni benden almıştın.
Ben o gece anlamıştım.!
Anlamıştım, aslında kime ait olduğumu,
Kim için var olduğumu…
Ben benliğimle senindim.!
Ve benimle birlikte geçmişim.
Şimdi soruyorum sana;
Haykırsam duyar mısın sesimi?
Dokunabilir misin gözyaşlarıma ellerinle,
Sevebilir misin tekrar beni benliğinle?
Bakabilir misin,?
Uğruna canımı verebileceğim gözlerinle,
Gözlerime.? !
O günlerin anısına diyorum ki.! .
Seni seyrederken, yanmış kavrulmuştum,
Çünkü ben sanki o gün, tekrar var olmuştum,
Ateş denizinde dümensiz dolaşıyorken,
Selamet sahilinde seni bulmuştum…
Neredesin ömrüm.? .
Yokluğunda bende yok oldum,
Susuz kaldı aşk bağım sarardım soldum,
Sanki dünya boşaldı ben yalnız kaldım,
Sana methiyeler yazdım bilmem kaç dilde,
Bekliyorum ey sevgili, seni, o, kutlu sahilde.! .