Bir Aşk Masalı Şiiri - Melahat Çetinkaya

Düşler denizinde yüzen gemiler,
Sevda adasına yelken açıyor.
Umut kadehine dolan hayaller,
Dökülünce yere elem saçıyor.

Pembe şafaklarda bekler sevgili.
Gülün yaprağına güneş ekerek.
Hasret bandıralı bir aşk gemisi,
Yüreğe ağ atıp gider çekerek.

Aydınlığa kefen biçer geceler
Atmak için yalnızlığın koynuna
Dil tutulsa kalem aşkı heceler
Yükler suçu şiirlerin boynuna.

Sessiz harfler gülüşünden habersiz.
Ağıt dizer mısra aralarına.
Kapatır fanusa koyar nefessiz.
Ayrılığı fısıldar kulağına.

Eller kelepçeli ayakta zincir.
Kale duvarları aşılmaz engel.
Yürek şahin olsa elden ne gelir.
Felek atmış kanadına bir çengel.

Can dayanmaz bunca ağır cefaya.
Uçar gider yuvasından kuş gibi.
Güneş batar,kavuşamadan Ay’a,
Dünyada bir varmış,bir yokmuş gibi.