Bir Aşk Masalı Şiiri - Dede Efendi

Bir Aşk Masalı (1)

Yanakları al, al olmuş
Kaygısından ateş basmış
Ya heyecan ya merak
Ya gelmezse ne olacak?
Yanaklarının renginde
Bir gül vardı elinde
Gözler ışıklı çakmak, çakmak
Etrafı tarıyor çevresine bakarak
Bekleniyor bir bayan
Belli oluyor hemen
İnce narin çıtkırıldım kısadan
Hem pür telaş hem acele etmeden
Yürekler yerinden çıkacakmış gibi atıyor
Kız renk vermeden çaktırmasan bakıyor
Nihayet kavuştular hasretle sarıldılar
Özlem duygusuyla sarmaş dolaş oldular
Oğlan tuttu kızı belinden
Kız oğlanın elinden

Yürüdüler yan yana sıkıca sarılarak
Deniz kenarından sandallara bakarak
Yazın son günleri Eylülün görkeminde
Yapraklar uçuşuyor rüzgarın ahenginde
Sarı sıcak bir güneş artık mazide kaldı
Şimdi göze görünen boş plaj ve kumsaldı
Martılar deniz boyu onları izlediler
Aşıkların meşkini denizden gözlediler
Sade sevmek için bir ömür bile kısa
Aşıklar yaşamalı varmalılar sonsuza
Oğlan böyle deyip kıza fikrini sordu
Kız cevap vermeden epeyce kafa yordu
Sonu belli olursa yaşamın tadı nerde
Oyun sona erince elbet inecek perde

Oğlanın kalbi sanki sığmıyordu yerine
İnce ince bir sızı yerleşmişti derine
Kalktılar yavaş, yavaş gül kızın elinde
Kırık bir aşk şarkısı ikisinin dilinde
Ağaçlarda yapraklar dökülüyordu dallardan
Hazan mevsiminde çiftler geçiyordu yollardan
Çiçeklerin kokusu ciğerleri doldurdu
Delikanlı genç kıza bir öpücük kondurdu
Leylakların kokusu havaya yerleşmişti
Aşktan sarhoş olmuşlar kalpleri birleşmişti
Ağızlar kilitlenmiş gönül dilleri gözler
Gözlerin konuşması nerde verilen sözler
Delikanlı genç kıza gel artık evlenelim
Mutlu bir yuva kurup sevgiyi büyütelim
Kızın elini açıp gözlerini kapadı
Parmağına bakan kız mutluluktan ağladı
Her aşkın sonu hep böyle mutlu bitse
Cennet Dünyaya gelir eğer tanrı isterse
Sarmaş dolaş olalım gam kasavet kalmasın
Sevelim sevilelim gülen yüzler solmasın
Aşkın sihirli şarkısıyla coştular
El ele tutuşup mutluluğa uçtular