Bir Aşk Masalı Şiiri - Müzahir Kılıç

Bir kısa vedayı çok gördü bana
Helalleşmek bile nasip olmadı

“Sol yanım acıyor” diyor ya şair
Benim sol yanım acımıyor, parçalanıyor
Umutsuzluk ve karamsarlık sarmışken etrafımı
Nasıl yaşanırsa böyle acıyla
Nasıl katlanırsan bu ayrılığa
Nasıl yol bulunur dargınlıklara
Gitti ve ardına bakmadan:
Koşarcasına…

Bilmez ki, kalanın acısı hiç bitmeyecek
Gitti, ardında yaşlı bir çift göz bırakarak
Durgun ve umutsuz…
Pes etti hayata, mücadele etmek yerine
Çırpındı defalarca, gücü yetmedi
Gitti ardında yaralı bir kalp bırakarak
Bütün umutlarını düğümledi
Bir dipsiz kuyuya attı
İçindeki sevgisi ve aşkıydı
Bir Yusuf misali Züleyha’ya inat
Çürüdü bedeni mahpuslarda

Unutulmayacak çok şey vardı:
Gülen gözleri, hayat veren tebessümü
Canını dişine taktı sabır diledi
Hiçbir sabır yüreğinin sızısını dindirmedi

Bu ne çileydi Allah’ım!
Her alo deyişine sitem işitti
Hiçbir şeye kızmadı, kendine kızdığı kadar
Çünkü hayatında hiç bu kadar küçülmedi
Ve aşkı bu kadar ucuza gitmedi

Kararı kesin bu sefer: bitti diyecek
Hiç başlatamadığı aşkını bir kalemde silecek
Nerde! Var mı böyle bir yürek?
Bu büyük aşkı bu sevgiyi
Ha deyince bitirecek bir yiğit
Ne doğdu ne doğacak.

Hani haksız da değil ya: olmayınca olmuyor
Sebepler var arada dağlar misali,
Vuslatı engel sebepler

Ey kahrına ram olduğum!
Aşkına kul, sevgisine tutkun olduğum
Beni Kerem, beni Ferhat, beni Mecnun eyleyen
Güzelliğine müptela, aşkına köle olduğum
Sen istesen de, istemesen de;
Yemin ettim kopamam
Kendimi sende buldum
Senden uzak kalamam