Bir Aşk Hikayesi Şiiri - Şenol Şener

Bu aşkın ocağında, sensiz yandım yıllarca
Hiç gitmedi başımdan, yalnızlığın dumanı
Şiirlere nakşettim, seni andım yıllarca
Dillere destan oldu, bu sevdanın romanı

Hayalimde düşümde, sen tüttün buram buram
Dört duvar içindeyim, sensiz ey bahtı karam
Ayrılık neşter vurdu, derindedir bu yaram
Yâr elinde dediler, dertleriyin dermanı

Yürekte birikenler, bazan vurulmaz dışa
Beyazlanan saçlarım, nasıl dönüştü kışa
Gözyaşlarım sel oldu, benzer coşkun akışa
Aşığın ağlaması, doldurmaz mı ummanı?

Birbirine bağladım, yazıp da heceleri
Hep seni düşünmekle, geçirdim geceleri
Göremedi halimi, bilmedi niceleri
Sabırla yaşıyorum, Hak'tan gelen fermanı

Duygularım depreşir, hatıralar canlanır
Hasretin ağlattıkça, iki gözüm kanlanır
Bu dünyada çektiğim, ben ölünce anlanır
Şenol'um gelip çatar, son yolculuk zamanı