Bir Aşk Hikayesi Şiiri - Erdem Gümüş 2

BİR AŞK HİKAYESİ

Dedi ki ey şair, aşk dağın yüce,
Dedim eğdim başı, yol verdim ona.
Dedi bu nasıl yol, varılmaz uca?
Dedim biraz çetin, kol verdim ona.

Dedi ki üşüdüm, başın kar boran,
Dedim gir içeri, sol verdim ona,
Dedi bu nasıl sol, her taraf viran,
Dedim kal tamir et, bel verdim ona.

Dedi ki hazan var, dallar da kuru,
Dedim goncayı gör, gül verdim ona.
Dedi bu nasıl gül, allar da kuru,
Dedim yangın yeri, gülverdim ona.

Dedi ki ikinci, bahara varım,
Dedim haydi tut yâr, el verdim ona,
Dedi bu nasıl el, tutuştu harım,
Dedim al gözümden, sel verdim ona.

Dedi ki nevbahar, böyle mi başlar?
Dedim üfle yansın, kül verdim ona,
Dedi bu nasıl kül, nerde ateşler?
Dedim Figani'ce, Kul verdim sana.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
31 MAYIS 2017 ÖZBEKİSTAN