Bir Aşk Hikayesi Şiiri - Gönül Bağ

Bir Aşk Hikayesi

İlk görüşte aşk dediklerinden idi
Oysa o gün sıradan bir gündü
Gözlerine dalıp baktığı o an
Sol yanında bir sızı hissetmişti
Bu filizlenen aşkın habercisiydi
Ona yaklaştıkça çiçek açtı yüreği
Koklamaya doyamadığı sevda çiçeği
Yanında iken çok mutlu idi
Gözleri ayrı bir ışıldıyordu
Bahar gibiydi gülüşleri
Saçlarından çiçekler savruluyordu
Etrafı aşk kokusu sarmıştı
Böylece çiçekleriyle sürerken baharı
Beliren bulutlar ayrılığı seslendi
Hasret rüzgarları soğuk esiyordu
Üşüyordu titriyordu serçe yüreği
Yüreğindeki çiçek rüzgara dayanamadı
Savruldukça savruldu soldu rengi
Estikçe dalında gücü kesildi
Gözleri hep güneşi arıyordu
Hasret sarısıydı yerler dökülen yapraklarla
Kalbi onun için delice çarpıyordu
Ayrılık uzadıkça uzuyor
Ümidi gittikçe tükeniyordu
Delice çarpan serçe kalbi yoruldu
Amansız bir hastalık dediler
Tek arzusu idi onu son kez görmek
Son bakışıyla baharı yaşamak
Bir kez daha sıcak tenine dokunmak
Ölümün yakın soluğunu hissetmişti
Soğuk odanın tavanına daldı gözleri
Hayal etmeye başladı aşkını
Saçını okşayıp öptüğü günleri anımsadı
Yanında olup öpüp okşasaydı eskisi gibi,
Biliyordu artık son nefesleriydi
Oysa ölüm değil aşkıydı düşündüğü
Böylesine anılara uzanıp avunurken
Aşkı haberini almıştı uzaklardan
Son nefesinde yetişti nihayet
Elini avcuna alıp dalmıştı gözlerine
Sevdasını dile getirdi yüreği
Şimdi son arzusu da gerçek olmuştu
Huzur içinde kapadı gözlerini