gök yüzü zifiri karanlıkken, pembe bir dünyada el ele bu sevdanın içinde geceleri beklerdim kavuşmak için sevgilime, ayışığında dans ederdim hayalinle, güneşin doğmasını beklerdim kimi zaman aynı yöne bakarak aşk zaten aynı yöne bakmak değilmidir ki.
mutluluk reçetesimiydi benim yazdığımız gecelere, ay ışığındaki dansımızda ilaçtı heralde, ben seni kocaman bir yürekle sevdim. gözlerim değil, yüreğimdi seni gören, bize sevmesini öğretmediler sevgili,bize hep sevgiyi saklamasını öğrettiler.hep bekletmeyi, hep ertelemeyi. bu yüzden biz kiminle birlikteysek bir diğerini ama hep uzakta olanı özledik hayaller kurup kumsaldaki ayak izlerinin peşinden koştuk sonunu mutluluk bulduk, gelmesini bekledik sevginin, yakalaması bekledik saklanmadık sevgiden, hep ebe olmak istedik sevgiden yana..
hadi şimdi sen aşkı anlat bana öyle bir anlat ki ilk defa aşık oluyormuşcasına, gözlerimden başla aşka gözlerimden kalbime inerken dudaklarımda mola ver on dakika, hadi sevgili aşkı anlat bana, ellerime değdiğinde çırpınan kalbimizi kalplerin birliğini gönüllerin tekliğini anlat bana, hadi sevgili hayaller kur ikimizin adına, başını koy dizlerime gir hadi hayaller ülkesine...
aynı hayallerle gecemizi süsleyelim sadece sen ve ben olsun karanlıkta, karanlığı aydınlatan tek bir ışık olsun yüreğimizden gelen, başını dizlerime koyduğunda okşadığım saçların duyduğum mis kokun gibi kokumu hisset sende en derinden, bir nefes al benden ve bir nefes daha..
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
