**BiR AŞK HİKAYESİ* Şiiri - Tülin Cunbut

bir umuttu sadece, bir hayal...birgün sevebileceğim ve sevecek olan birinin karşıma çıkması...
tıpkı karlı bir havada artık güneş içimi ısıtsın diye yalvarırsın ya...beklersin o güneşin bir köşeden de olsa görünmesini...bende öyle bekledim işte...sisli yüreğime güneş açacak erkeğimi...her bittiğimi sandığımda yeniden var edebilecek bir aşktı beklediğim...nekadar tüketsemde umutlarımı, hayallerimi...yinede yok olanı var edebilecek bir aşk istiyor yürek!

ben seni bulduğumda işte yeniden var olabilmek için gerekli tüm heyecalarımı çöpe atmıştım...vazgeçmiştim herşeyden...hayattan ve kendimden bile...

sen bana bahar akşamı gelmiştin, ama yüreğim bir buz kütlesiyle kaplı kapkara bir kışı yaşıyordu...

sen geldiğinde neler oldu? anlatması o kadar imkansız ki... sadece bir merhabadan doğan bir aşk hikayesi bu...üstelik araya başka niyetlerin konulmadığı...yalansız ve yalın bir aşk hikayesi...her kelimede kaçmak isterken oysa nasılda tutuluyordum yüreğine...kaçıp gitmek isterken neden engel oluyordun?

ben sana ilk seni seviyorum dediğimde, hazırdı yüreğim senden gelecek her kötüye...ben sana aşkım dediğimde, kalbimde aşk meyvaları çıktı...

AKLIMDA HEP O AYNI SAHNE SENİ İLK GÖRDÜĞÜM AN!
merdivenleri koşmak istediğimde...köprüden atlamak isterken...senin yanına vardığımda...kalbim nasıl kanatlanıp uçtu bir bilsen...

bir bilsen ben içimi bu kadar ısıtan, bu kadar defne yapraklı, gelincik gibi narin, bir kırmızı gül kadar yakan sevgiyi ne kadar beklemişim....özlediğim herşeyde meğer sen varmışsın...

bu öyle bir aşk hikayesi ki...benim yandığım senin yaktığın! !