Bir Asef Çoban Vardı Diyecekler..

(ASEF ÇOBAN ANISINA AĞITLAR, ACILAR,ŞİİRLER, MANİLER.....)

Doyduğum yer Gaziantep, doğduğum yer Gürün
Şükürler olsun yarab dünyaya tanıttık,tattırdık dünyalar kadar ürün
Hani yirmi üç nisan günü çocuklarla sevinip çocuklarla güldüğüm?
Neydim ne oldu Allahım kalmadı birgün sonra fotoğrafta göründüğüm!

Her yıl yirmi üç nisanda ben aklınıza geleyim
Nice çocukları bağrıma basıp çikolatayla şekerle sevindireyim
Ben gelip bağrıma basıp sevindiremeyeceğime göre
Benim adıma siz sevindirin bu mesajı size şimdi vereyim..

Varın yokun sahibi Allahtır bilemeyiz bize zor gelsede düğüm düğüm
Gökdelen de olsa uçakta da olsa vaktinde bulur her canlıyı ölüm
Bir parça toprak oldum dostlar dualarla çiçeklerle gelin halimi görün.
Ölüm ne diye soracak olursanız,son kez batımıdır güneşin; günün...

Evren de yaşayan ne kadar nefes alan canlı varsa
Tüm canları emanet veren tekrar alan yaradansa
Bilinsinki konutların, gökdelenlerin, mezarın yeri hep aynı arsa
Nefes alıpta verememek gibidir ölüm, onun için insan her nefeste ansa...

-

Ölüm Nedir?

Derin derin koklanmasıdır tomurcuk gülün
Dünyayı dolaşsan da bulamazsın Sivas'tadır Gürün
Zordur hali Çoban'sız Kalan her yerde sürünün
En önemli olan öldükten sonra sürmesi ünün..

-

Ağıt

Daha yaşım orta yaşta kırkdokuz elli
Doğduğum gün değil öldüğüm gün belli
Ağlar halime bütün turnalar olsada telli
Turnalar katar katar uçtular unuttular beni

Üzdüm seni bu yaşında biricik tatlım zavallı babam
Gidiyorum bıraktım herşeyi aldılar,çıktı üzerimden abam
Çocukların torunların var, sakın babamı yalnız bırakman
Son sözlerim size buydu işte ben garip bir Asef Çoban..