herkes gibi bir adım daha yaklaştık
düşünmek istemediğimiz
ama yarınlara bıraktığımız geleceğe
biraz daha koştuk
tökezleyip düştüklerimiz geldi ardımıza baktığımızda
çoğu anlamsızdı
güldük geçtik
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta