Bir Artçı Nefes Şiiri - İzzettin Coşkun

bir artci nefes kaldı takvimimde
Şimdi ölüm darlığı çekiyorum sevgilim
bir göçük sensizlik kırıntılarına kaldım
beni duyan var mi seslerine uzak kalacak kadar

şimdi sensizlik darlığı çekiyorum
daha önce hiç ölmek sevgilim
şimdi ölüme böylece terk edildim
böylesi ölüme adım adım yaklaşmak ne garip..
şimdi havasızlık ile dudak dudağayız

şimdi sensizlik darlığı çekiyorum
bir avuç ölümle beslenirken
bir yudum sesini duyabilsem
bir damla nefes kalırken
Kurumuş dudaklarıma bir sağanak sen yağsan.

şimdi bir fay çöktü içime
ne kırılabiliyor ne de artçıları durabiliyor
ama herşeye rağmen
Bir yağmur damlasınca senle ıslanmak isterdim.

belki yüreğimce yıl sonra seni göremeyecem
ama bilki yüreğimce sevdim
ve şimdi yüreğimce ölüyorum sevgilim...

30.01.2013