Bir Arpa Tren Şiiri - İlhan Düzceli

Kuş olur,
Uçar, gider neşeli günler..
Ömrün, trene benzer bir arpa boyunda,
Her gelene bir vagon verirsin,
Her gidenin ardından bir adım daha yaşlanır,
Bir vagon daha kaybolursun ufukta.
Karaa kara dumanlar çıkar yüreğinden,
Her giden vagonla
Bir adım daha yalnızlaşırsın,
Mutlu olamazki birdaha,
Bilirsin çünkü;
Her gelen gider elbet.
Bilirsin,
Bağlanmak istemezsin hiçbir vagona.
Ömrün, trene benzer bir arpa boyunda,
Gündeenn güne sesizleşirsin.