Bir Arpa Boyu

Menzile yaklaştık ayak, çukurda.
Derimiz pörsümüş, kemikler hurda.
Belki birkaç sene, belki birkaç ay ,
Yola çıkacağız ne kaldı şurda.

Arkada bir şeyler bıraktı isek,
Yazmaya, çizmeye, söze ne gerek.
Onlar,yıllar yılı yaşatır bizi.
İnsan ol, yeter ki, öpme el etek.

Günleri aylara, ayı yıllara;
Döndürebilseydim eğer bir ara.
Geceleri de hep gündüz yapardım.
Geçit vermez idim, şu sonbahara.

Seneleri, bir mum gibi erittik.
Boş hayaller ile ömür tükettik.
Dönüp baktık arkamıza şöyle bir,
Ancak arpa boyu bir yol katettik.