Bir Arkadaş Hikayesi

Bir arkadaşım vardı
Adı Mustafa
Bilmem kaç defa
Ben Çektim cefa
O sürdü sefa
Olmadı ahde vefa
Bir arkadaşım vardı
Biz dedikçe uslanmadı
Yaptığından utanmadı
Kimseyi takmadı
İbret bile almadı
Ne yüzü kızardı
Ne de utandı
Bir arkadaşım vardı
ben ona baktım
Borçlarına el attım
Baktım olmadı
neyim varsa sattım
En sonunda da
Köprüleri attım
Bir arkadaşım vardı
Kaybettiğime üzüldüm
İlmik ilmik çözüldüm
İnsanlık süzgeçinden süzüldüm
En sonunda her şeyi çözdüm
Olmadı Mustafa olmadı
Senin vaden dolmadı
Diktiğin güller solmadı
Umudun kaybolmadı
Ver elini elime
Ne bir söz ne bir kelime
Beraber erelim menzile
Umut senin
Yarınlar senin olsun
Arkadaşım Mustafa