Korkunç olmuşsun yine
Çocuk bile kaçıran
Avutma kendini
Allah yaptı diye.
İstersin öncesi gibi kabul
Şirinlik edersin yabul yabul
Bir solukla verirsin ara
Dersin ki çocuk anlaya sara.
Necedeyken bekler
Masumiyetimiz.
Dündeymiş sanmayasın
Andayken izimiz tekler.
Sevgili sen iken şirinlikte
Bilirmisin ki karşın dirimlikte
Hizaya sokarken bizi
Düzeriz inciler, dizi dizi
Kaçıyorken çocuk
Korkularından inzivaya
Biz, usluluğunu beklerken
O, korkularına, korkuyu eklerken.
Çocuk kurdu
Bu kez cesurdu
Kararında...
Tanrı'yı ararında.
Bir umur özlemede
Diyeceği vardı
Kucaklayacaktı gölgeyi
Kendi kendine
Aldı verdi sözlemede
Güneş'i gözlemede
Çocuk tutum tavır gizlemede
Biliyordu ki Tanrı
gölge gibi, onu izlemede.
Tecelliyi üretimde ansımıştı
Gölgesi içe yansımıştı.
24.09.2007
Bayram Kaya
Kayıt Tarihi : 6.6.2009 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)