Bir Aralık’tı sızdığında gönlüme,
Bir türkünün yanık ezgisinde buldum senli sana saklanmış bu ömrü…
“Gönül eylenmezdi, yar olmayınca”
Bana “Yar” de yarin olayım…
Güz kışa dönmekteydi içime köz düştüğünde,
Sararmıştı yer küre, içimin kızıllığına nispet…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta