içine zehir damlatılmış,
bir bardak su içtim ben..
yılan zehiri !
tövbesiz, besmelesiz çocuk sahibi oldum..
kısık gözlerimi aralayıp çevreme baktığımda
dağılmaya yüz tutmuş sisler içinde kaldım..
şimdiye kadar yaşamadığım hislerimle
bir de baktım ki,
"senfonik rock konserinde
hunharca çalınan o elektro gitar, bendim.."
bir ara ver,
bırak biraz nefes alayım.. ey kader,
zehir kusan yılan yerine
bırak biraz da, sana sarılayım..
12.05.2023/02.20
Bandırma
Kayıt Tarihi : 25.5.2023 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!