İnsan sanıyor ki uzak acıya.
Oysa yükselir sesler,
feryat-figan karışır sızıya.
Bir gürültü kopar ansızın.
Durur zaman, susar sesler.
Kalır insan bir başına.
Umut kalmaz yarına...
Kayıt Tarihi : 20.3.2018 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!