Ne zaman bir evlat kokusu duysam,
Yitirdiğim yavrum gelir aklıma.
Ne vakit bir ana yüreği görsem,
Hasret kamçısını vurur sırtıma.
Kurt ile, kuş ile avunur oldum.
Her çocuk sesinde yaram kanıyor.
Sükut lisanında kendimi buldum.
Ne zaman düşünsem canım yanıyor.
Ciğerparem gideli sekiz yıl oldu.
Nice bağlar yeniden meyveye durdu.
Ne bir taze bahar, ne açan çiçek,
Bir benim bağım mı tarumar oldu?
Rahmeti sonsuza çok eller açtım.
Dua kapısında kendimden geçtim.
Yavrumun resmini bağrıma basıp
Sabır kadehinden çok zehir içtim.
11.10.2011
Meral Yıldız DurmuşKayıt Tarihi : 28.3.2015 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2 yaşında ahirete irtihal eden cennet mekan yavrum, ciğerparem, cennet kuşumun ardından...
TÜM YORUMLAR (1)