Bir Annenin Feryadı Şiiri - Nebih Nafile

Göçmen işçilere...

eğer ay sonunda
bir şey arttıramıyorsan
eğer açsan
-ki açız-
eğer uykusuz ve hastaysan
bu gurbetlik niye

sana amca diyen çocuğun sesleniyor;
çok uzağındayım içten gelen gülücüklerin
uzağındayım
doyasıya “baba” söylenen sözcüklerinin
eksik kalan baba özlemi
kocaman bir boşluk dünyamda

neden beni okşamadın baba
neden çoook uzaklara gittin
yine borç, yine kira
yine kavga…
adım neden gurbet baba

bir çocuğun babasına sarılışı
bana acı veriyor
yalnız değilsin diyen
etrafımdaki çocuklar susturur beni
bastırır bu özlemi yüreğimin kuytuluğuna
dindirir yaramı
oysa orda kalır bu yara
yara bir yandan
ben bir yandan büyürüz

para istemiyorum
oyuncak da istemiyorum
ben, ben seni istiyorum baba!
annemin ağlayışlarına uyanıyorum
her sabah her an
gel artık baba
gel artık
adımı değiştir
adım sevgi olsun, sevinç olsun
mutluluk olsun…

“Su Duruluğu” 2013