Bir anne şefkatiyle yaralarından öperim çocuk. Bir damla gözyaşına yüreğim sel olur. Sustuğun yerden kanarım, boynunu büktüğün yerden kahrolurum. Bir gülüşüne kurban olduğum ey acıları kendinden büyük, nasıl vicdansız bir zaman aklım almıyor...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta