Bir anne, bir kız evladı ile ağlayıp, feryat figan ediyordu.
Kâh ağlıyor, kâh dövünüyor, gözyaşlarını sel ediyordu.
Bir annenin, bir kız evladının ağlaması gök kubbeyi yıkıyordu.
O, öylesine bir feryattı ki, arş-ı alâ bile çınlıyordu.
Ve bir anne, bir kız evladı ile şehit bir oğula ağlıyordu.
O oğul, şimdi al bayrağa sarılı, bir tabut içinde yatıyordu.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
