Bir Anlık Hüzme Şiiri - Tuba Gürdere

İçimizde bizi bütünleyen düşünceler aynı zamanda
bizi soyutluyordu kendimizden.
İçimizde ki düşünceler ancak dış etkende çerçeve oluşturuyordu.
Ancak kendimizde natür oldukça tüm renklerle tablo oluşturuyorduk.
Duyuşun yalnızlıkta en özel duyguysa eğer,
Düşüncelerin sonsuz bir hüzün değil varoluşunun bin anlık hüzmesidir
Bir tabloya baktığımızda bir bütünlük yansır.
Oysa ilk duyuş neresi ise orasıdır daima tamamlanan.
Ve daima parçalardan oluşur bütünlük.
Tamamlanmış bütünlükte bazen yarım kalabilmenin adıdır yaşam.
Çünkü yarım kalan her ne ise zamanda hissettikçe o renge bürünür düşünce.