Bir Anlık Duygular Şiiri - Nahil Boztepe

Gurbet elde,bir başıma, yapayalnız yaşar’ken,
Hem mutluluk,hemde hüznü, yaşıyorum bir an’da,
Bazen dolan gözlerimden, göz yaşlarım taşar’ken,
İçten içe hep hıçkırdım,boğuldum bu umman’da

Yarınları hayal ettim, döndüm mazim’e baktım,
Zaman seli içindeydim, geçmiş günlere aktım
Kalktım yeni bir çay aldım,yeni sigara yaktım,
Nasıl olsa hayat dağ’ım, dört mevsim hep dumanda.

Çocukluğum hiç olmadı,ama yine gülerdim,
Annem,Babam çalışırdı,hayat kolaydır derdim,
Günler geçti,ben büyüdüm, yaşça kemale erdim,
Meğer hayat ne zor imiş, anladım bu meydanda

Köyümüzse çok küçüktü,biraz çukur yerdeydi,
Gelen giden hiç olmazdı, dağlar bize perdeydi
Kendimce hep arıyordum,derdim huzur nerdeydi,
Ne büyük bir ahmaklıkmış, öğrendim bu zamanda.

Anlattığım bu hikaye, ardımda ki dünlerdi,
Hayatımda en anlamlı,gelip geçen günlerdi.
Bir zamanlar bu yüreğim, bir yar için inlerdi,
Yıllar oldu çaresizce, bülbül gibi figanda,

Sonra gurbet ele geldim,yeni bir sayfa açtım,
Gönlüm bana gurbet imiş,kendi kendimden kaçtım,
Biraz durdupda düşündüm,ya ben neye muhtaçtım,
Benim aradığım neydi, gönlüm neden amanda?

Şimdi sanki öksüzüm, gönlümün yok kimsesi,
Kimse ile hiç konuşmaz,asla duyulmaz sesi,
Bazı gece hiç durmadan, başlıyor iniltisi,
İşte böyle rezil bir dert, saklı kalmış bu canda.

Bir ıssızlık var içimde, yaşıyorum firkatı,
Dört nalla üstüme gelir, kişniyor hicran atı.
Bazen ölmek isterim, özlüyorum mematı,
Kayıp olmuş mezarım, küflenmiş her vicdanda

Eyy gafil olan aptal,gelde gönül şehrine gir
Açıp baksana kitaba,ne söylüyor müddessir,
Boşversene bu dünyayı,veli Rabbike fasbir
Boztepe’yim hamdolsun ki, dermanım var Kur’an-da