Bir Anlık Düşünce Şiiri - Kemal Baral

Nisan bin dokuz yüz seksen beş
Üstümde partal bir giysi
Teknenin kamarasında yatmış
Gözlerim tavana dikili.

Direklerin orkestrasını dinliyorum
Rüzgarın senfonisini çalıyorlar,
Poyrazın şefliğinde bir yorum,
Enstrümanlar; direkler, mandarlar, çarmıklar.

Geçen yıl aynı günleri düşünüyorum
Gönülde ne hoş çırpıntılar vardı,
Başarı yolları bitmez sanıyordum
Her halde bir rüya olmalı.

Hani nerede o sevdiğim
Geceler boyu aşk yeminleri eden
Şimdi uzaklarda, bak özlediğim.
İşte bunlar beni kahreden.

Bürolar, insanlar, imzalar sanırdım sıkıldığım
İçimde beyaz bir köpük olma isteği vardı denizde
Sanırdım bir tek zamandı aradığım
Şimdi zaman denizinde bir köpüğüm de ne var elimde?

Aylardır hep aynı açmazlar
Güneşin doğuşu sıkıntı batışı özlediğim,
Dost görünenler bir gün bile kapıyı çalmazlar
Kaldı bir tek Allah güvendiğim.