“bir an”lık düştün
vakitlerden dün gece
sokaklar geceyi uyuyorken
bir cep sinemasının sessizliğinde
akıp geçtin gözlerimden
“bir an”
kavaklar gibiydi
kısa metrajlı bir filmde
pencereden kayan
hızlı giden bir trenin kompartımanından
sadece “bir an”dı
sen yatağa girmeden
yarı çıplak geçerken aynanın önünden
ben çarşafa saklanmıştım
ısıtmak için önceden
seyrettim seni
serinliğin loşluğundan
gizlice
ürperivermişti tüylerin
utangaç omuzların ortaya çıkıp
kahverengi tomurcuklarını soyunuyorken
kusursuz yuvarlaklarından
seyrettim sinsice
çiçekleniverdi yüreğim
o an
gençliğini çok sevdim
eğer bir tanrı olsaydım
üşümene asla izin vermezdim
ruhumun şehvetini boğarken
şehveti tenimin
seni seviyorum dedim,
duymadın
birden
eğiliverdin
düşen küpeni almak için yerden
kalkmadın bir daha
film koparken
düşüverdin gözlerimden
sadece “bir an”dı
zaten
koparıp çaldığın ömrümden....
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 10:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevebilmek bize verilen en kutsal şey bence bunu bilmeyene yazık
TÜM YORUMLAR (1)