Ağaçların kopkoyu gölgelediği,
Kıvrılarak akan güzel ırmakta,
İplerinden bir ağaca yaslanmış
Eski bir teknecik yalpalamakta...
İçinde bir ceket, eski bir çift bot,
Kırılmış bir kürek, sapsız bir kova,
Sayfaları açık ıslak bir defter,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
