Arıyorum aşkın büyük kehanetini.
Elimdeki harita, gösterir miydi?
İnsanlığın en güzel hazinesini…
Zaten bu yüzden de yollardaydım hep!
Gün geldi, kaderin kalemi kırıldı sanki.
Zaman durdurdu sanki beni ve benliğimi.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta