Bir anlık Şiiri - Orhan Özçelik

Ay ışığında resmini yaptım kumların üzerine,
Orada sadece bir dalga boyu kadardı kalışın.
Sadece bir med cezir mevsimi gözlerimde,
Bir anlık yaşantından bir anlık kesit bekleyişin.

Yüreğime gelişindeki gibi,kalışındaki gibi,
Sadece bir anlık zaman ile ölçülebildiğin.
Bir anlık hikayelerin kahramanı gibisin sanki,
Bir an oldun,anı oldun,sadece görülebildiğin.

Kim gördü ki seni kumlara çizdiğimi benim,
Ben bile görmedim sadece çizdim ve gittin.
Ne mehtap ne de ay ışığında yalnızlığım,
Bir an vardın,ve ya yokluğundaki hayalin.

Var yok arasındaki bir şey belirsizliğin,
Kaybolduğunda bulunamadığın kadar belirsiz.
Ne ağustos yazının mehtabında olmuşsun,
Ne de hazan günlerin soğuk gecelerinde.

Bende olmamışlığının ölçülebildiği bu,
Bu kadar sensizim seni her düşündüğümde.
Gözümden kayboluşunun tam olarak şekli bu,
Bu kadar yalnızım seni çok özlediğimde.