Hayatta ne kadar anlamsız sevdalarda yaşlandığımızı şikâyet ederken birbirimize,
Bu yaşananların bir anlamı olmalı.
Yaşananlar, yaşanamayanlar, yaşanmak istenenler.
Ben özür dilemek istiyorum, bu güne kadar fark edemediğim için kaşlarından, bakışlarından ve bütün eski âşıklarımdan.
Çok mu şey istiyorum ellerinden, çok mu zorladım onları avuç içlerimde ıslatmak için terden.
Neden ihtiyacım olsun ki sana? Gülüşün bile bana yetiyorken, neden ihtiyacım olsun?
Ya da bak bana, ama gülmeden ama konuşmadan ben kendi dünyamda kurar ve yaşarım.
Çünkü ellerinin ellerime değmesinin bir anlamı olmalı.
Gözlerinin gözlerime, dudaklarının dudaklarıma.
Bir anlamı olmalı. Dudaklarını çekme benden diye sana ısrar ederken.
Kayıt Tarihi : 4.4.2017 23:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!