Toparlanıp gittiğimde kendimden
Ufuklar kadar uzak
Duvarlar kadar soğuktu
Göğsümde büyüyen esaret
Ne tanıdık sesler
Ne de kalabalıklar dokunurdu
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta