Bir gün her şeyden bıkmış haldeyken,
Gün doğumuna bakıyordum sessizce.
Uyuyamadım, zihnim daldı düşüncelere,
Son sigaramı yaktım, dumanla düşlerime.
Güneş yavaşça doğarken gözlerimde,
Gökyüzünün güzelliğiyle büyüleniyordum,
Saatlerce donup kalmış gibi hissettim kendimi,
Dünya tekrar doğuyor gibi, büyülü bir an içinde.
Masamın üstündeki defterin çizgilerini izliyordum,
İçimdeki duyguları kağıda dökemedim bir türlü.
Nazım Hikmet'in sözleri aklıma geldi birden;
"Ne güzel şey hatırlamak seni," dedim, ama içimdeki acı hala can yakıyordu,
Kalbimi yerinden alan kadını düşündükçe.
Miraç SERT
Miraç SertKayıt Tarihi : 12.9.2023 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!