Bir vakitler çalıştığım şehrin semt pazarına gitmiş, patlıcan tezgahından patlıcan seçiyordum. Birdenbire iki kadın bana çıkışmasınlar mı? Hemde ne çıkışma. Sen bizim seçtiğimiz patlıcanları neden alıyorsun diyerek. Halbuki, bana göre bulunduğum yerden seçiyordum. Baktım kavga yüzde yüz ne desem inanmayacaklar. Birden ellerimi havaya kaldırdım. Durun durun ben kadınlardan çok korkarım diye bağırdım.
Bunun üzerine kadınların öfkesi bir anda dindi. Başladılar hem gülmeye, hemde bana patlıcan seçmeye. Nerden aklıma geldi böyle davranmak bilmiyorum. Demem o ki bazen çok ciddi anlarda, beklenmedik farklı bir tepki işe yarıyor ve sorun çözülmüş oluyor...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla