Bir anda kaybolsam ortadan;
Kimsenin bulamayacağı bir yere,
Belki de insanın yaşamadığı,
Sadece kuş ve börtü böcek sesinin olduğu bir yere.
Saatlerin bilinmediği,
Telefonun icat edilmediği,
Kesintisiz çay içilebilen,
Yemek yenilebilen bir yere.
Kimsenin adımı bilip seslenmediği,
Bir şeyler istemediği,
İş,güç için tartışmaların olmadığı,
Paranın,pulun öneminin olmadığı bir yere.
Orada su olsun yeter,görebileceğim,
Bir avuç gökyüzü yeter bana,
Bir köpek arkadaşım,dostum olsun,
Bir lokma,bir hırka yeter bana.
Bunaldım beklenenlerden,
Sıkıldım riyakar,sahte gülüşlerden,
Utanıyorum insan kılıklı yaratıkların gizli hesaplarından,
Yok olmanın zamanı geldi ama;
Ya sevdiklerim;
Hakkım yok ki bunu onlara yapmaya.
Hakkım yok başkaları yüzünden
Onları bensiz bırakmaya.
Hayata devam mecburen,
Gittiği,nefes alındığı müddetçe
Kalk yerden,dik başını, omuzlarını,
Yürü arkana bakmadan ileriye.
Daima ileriye,
Kaybettiklerine değil,elindekilere sahip olmaya çalışarak yürü.
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gittiği,nefes alındığı müddetçe
Kalk yerden,dik başını, omuzlarını,
Yürü arkana bakmadan ileriye.
Daima ileriye,
Kaybettiklerine değil,elindekilere sahip olmaya çalışarak yürü.
Evet... Zaman zaman insanların bunaldığı, riyakarlıkların olmadığı, çıkarların kesişmediği bir ortam arasa da bu dönemde bulması zor...
Bazen insan alıp başını gitmek ister ıssızlığa doğru... Ama sonuç değişmiyor maalesef... Gittiğin yerde kim bilir seni seven arar ve izini bulur...
Duygularınızı çok güzel ifade etmişsiniz üstadım... Yazan yüreği kutlarım... Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (3)