Bir Anda Geldiler Şiiri - Bekir Dalkıç

Bir anda geldiler bana, bir anda geldiler yani.
Yani durup dururken.
Henüz sabahın körüydü, uyuyordum mışıl mışıl.
Oysa yoktu param pulum, ne kimim kimsem.
Çaldı kapımın zili, açtım baktım ki ev sahibim.
Kiram üçbin idi olmuş yedibin,
Bir anda geldiler.

Ayaktayım, gidiyorum işe,
İşe gidiyorum yarı uykulu, yarı uyanık,
Otobüs tıklım tıklım, ağzımda bayat bir küfrün koyu demi.
Durakta bindiler halinden memnun ablalar, abiler,
yüzlerinde tatlı birer tebessüm.
Dedim acaba sorun bende mi?
Bir anda geldiler.

Tonla işi yükledi müdürüm, kırkbeş lira olmuş bir dürüm, yediler.
Dedim beni öldürün de bitsin artık bu zulüm,
Ne hale getirdiniz memleketi eyy habisler eyy!
Nedir bu çektiğimiz bizim, nasıl bir devirdeyiz acaba.
Bekliyormuş köşede polisler, çok konuşma dediler.
Bir anda geldiler.

Ben deli değildim aslında ama ettiler deli.
Hiç işlemezdim suça ittiler.
Yoktu dostum düşmanım bir anda
geldiler.
Gel dediler, katıl bize de kurtul sen de yokluktan.
Ya yok ol böyle ya da tırman sen de adım adım.
Ama yapmadım.