Bir Anda Fark Edersen...

Kocaman bir düğüm dolanır kendiliğindenliğiyle yüreğime
Yutkunmak isterim, gözlerim dolar ne yutkunurum nede ağlayabilirim halime,
Aslında hani bir yutkunsam ne kadar birikmiş sahtelik varsa toplasam,
Açmazlardaki düşlerimi de eklesem aralarına, bir huzur kaplayacak gibi…
Bir Perde Aralandı birden geçmişten geleceğe,
Film şeritleri takıldı gözyaşlarıma çocukluğumdan bugüne,
Aslında ne kadar yalnızmışım kalabalıklarımda,
Bir Peri Fısıltısıyla kandırmışım yıllarca yüreğimi,
Uyutmuşum güzel ümit hikâyeleri ile yüreğimi,
Dolmuşum gözyaşlarımı sere serpe heba etmek istemişim,
Kimseyi bulamamışım dostluk adında başucumda,
Sarılmak bir sevgiliye sadece gözyaşı değiş tokuşu yapmak birazda,
Bulamamışım…
Ve bir çığlıkla irkilmiş hücrelerim bütün taşıyıcılarıyla,
Yalnızmışım Ve Yıllarca Yalan Söylemişim kendime,
Bir anda fark etmişim ayaklarımın altında geçen zaman çizgilerinin,
Bana Sadece Yalnızlığımı armağan ettiğini,
Ben Güzel Dostluk Türküleri söylemişim yıllarca tablo karanlıktayken,
Ve bu tabloda Hani hiç dostum olmamış aslında..
Bir sürü yaşam geçmiş kendi yaşamımdan bir alış-veriş sevdasıymış aslında,
Ve Aslında olmayanları vermekmiş,
Birazda olmayanları paylaşmak feda etmek benliğini,
Benim aşklarımda olmamış birisi kendini temize çekmiş yüreğimle,
Sonra diğeri gelmiş afet evleriyken düşlerim, ruhunu yıkamış,
Öteki geldiğinde son nefesimi vermişim her şeyi tüketen şuh gülüşlerinde,
Ve sonrakiler…

Geriye posası çıkartılmış hayatım, kanayan özlemlerim, yalancı baharlarım Kalmış,
Ve acısı bir anda fark etmişim hiçliğimi…
Şimdi martı sesleri çınlıyor tenimde gençliğimde yaşlılığımı yaşıyorum,
Aynı çocukluğumda yaşadığım gençliğim gibi…
Şimdi ne olacak peki ben kefenlemişken kendimi?
Nasıl diriltirim defnetmişken ideallerimi,
Nede olsa doya doya ıslatamıyorum kirpiklerimi,
Ve Her Yerimde Kanayan Hallerim,
Sustum hiçliğime…
Yalnızım…
Çığlık…
Ve martı sesleri…

Melih İSKENDER
Dalaman/MUĞLA
05.10.07-10:14