Bir anda terk ediyor ruh,
ansızın bitiyor nefes.
Ne bir umut,
ne gözyaşı, ne dert ne tasa...
yalnızlığa mecbur beden
bilinen tek yasa.
Bir anda ayrılıyor senden
senelerce içinde sakladığın sır.
Sen beni terk etmişsin
çok mu?
Ben sana yanmışım
kaç yazar.
Ruh..
bir nur gibi,
parıldarken yüreğinde
sevememişsin sevgiliyi
neye yarar...
Hayat da nankör şüphesiz
en az gözlerin kadar...
Kayıt Tarihi : 4.4.2009 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cenk Ulupınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/04/bir-anda-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!