yalnızlığın en zengini1957
Bir anam bir babam
elverdi yoluma
yürü dedi evlet yürü
koydu yolun başına
yürür olduk yılmadan
yata kalka yaza kışa
arada birde bahara
denk getirdik hayatı
şimdi yolun altmışı
ardım boş kalmadı
ne anam ne babam
gönül bir sevdaya düştü
kah yandık kah estik
yolun sonu gözkür gibi
onuda mevla bilir
düşmeden el eline
bize yaşamak düşer
yola koyduklarımz var
gönülden koparıp
koptuğumuz gibi
bir geceye bir gündüze
yemiş işmişliğimiz var
dost tuttuk şükürler olsun
yaradanın şükründen
başladı mı biten bir ömrü
çala oynaya harcamak ta var
yapıp yamayıp belemekte
hayat sana bir hediye
yaşa aşk ile yürek ile
sevsen de sevmesen de
şa.13-10-16
Kayıt Tarihi : 13.10.2016 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!