Gözleri kaderin karşısında içine çekilmiş,
bir okyanus çukurunda ışığı görmez olmuştu.
Derken genç kirpikleri gönlünü bir narayla
göğe muştuladı.
Şehir ona dardı,beton siyah peçeli,hançerli kadın..
Sahi neydi o? belki bir dut ağacı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta