Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
"Bozulmak..."
Tamiri mümkün değilse!
Çıkarıp atacaksın,
Hayatından,
Gönlünden...
Ki, insan böyledir,
Fazlasını alırsın, eksiğini tamamlarsın,
Aksayanı düzeltirsin ama... Bozulursa tamir edemezsin!
Günümüz...
Yozlaşmanın,
Yabancılaşmanın,
İnkarın,
Yalanın,
Talanın,
Arsızlığın,
Yüzsüzlüğün,
Arttığı,
Yani "bozulmanın" normalleştiği bir zaman dilimidir...
Allah korusun!
İşte akılda kalan,
Ürküten gerçek...
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta