Bir An ki Uzayda Şiiri - Kamil Serdengeçti

Saatlere kendimi katsam da
Koşsam diyorum
Peşimde yine senin güneşin
Ve akşam
Pençesi üstüme çöktüğü zaman
Kanın kanıma yine
Geçecek
Biliyorum
Bana bir an vermelisin oysa ki
Uzayda yansıyan kahvaltı sofranı
Yüzlerini bilmediğim çocuklarını
Ve en son attığın kahkahanı
Bir an
Kıtalarca uzaklık arkasından
Ve güneşinle yanmadan
Görebileyim
Seni diyeyim
Sen sen ol o an
Geri git uzayda
Eski yüzünü al
Gözlerine iliştir uçarı denizleri
Ve gül benim için
Ki o an
Sen artık yokken
Uzayda bir yerde
Kendin için varken
O anda
Dayanabileyim
Kanımın kanına aktığına
Vahşî ve sürgün anılarda