Bir an bir sevgili Şiiri - Mahmut Çatak

Bir vakitte
Bir sahilde
Kıyıda oturmuştu
Bir sevgili
Deniz kıskandı
Gözlerinin rengini
Mavi yeşille kavga etti
En çok bana benziyor diye
Sonra dalgalar
Hırçın mı durgun mu
Bir hızlı bir yavaş
Bir sesli bir sessiz
Karar veremediler
Gün geceye sordu
Alaca karanlık halimi
Yoksa gün batımımı
Güneşin suyla temasımı
Ayla suyun dansımı
Farklı olsa da zamanlar
Ne kadar benziyorlardı
Gece ile gündüz birbirlerine
Oysa nöbetleşiyorlardı
Biri doğarken
Diğeri kayboluyor
O batarken
Diğeri doğuyordu
Yerler farklı
Zaman farklıda olsa
Nöbet devam ediyordu
Birbirine benzercesine
Öylece baktılar sevgiliye
Rengini kıskandılar
Sesini kıskandılar
Şeklini kıskandılar
Aynısı olmasa da
Kendilerine benzeyen
Yanları vardı sevgilide
Oysa sadece
Duygularına, kalbine
Sevgisine, aşkına
Benzemekti asıl amaçları
Sadece olanlarla yetindiler
Çünkü sevgiliyi
Sevgilisi de kıskanıyordu
Sevgilisinin aşkı
Emsalsiz diye