İnsan çok seviyor da güveniyor..
Nedir ki başka sebep?
Sadece göğsüne başını yaslamak istiyorsun,
Gözlerinde kaybolmak..
Bir an için mutlu olmak istiyorsun da
Çok seviyorsun..
Değersizmişsin, kıymetsizmişsin
Önemli değil ki..
Sen çok sevmişsin,
Güvenmişsin..
Belki anlar bir gün değerini diye
Beklemişsin..
Çok sevmişsin,
Düşünüp düşünüp geceleri,
Ölüp ölüp dirilmişsin
Her şeye rağmen çok sevmişsin..
İnsan çok seviyor da güveniyor..
Kayıt Tarihi : 4.4.2021 03:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Caner Çevik](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/04/bir-an-120.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!